ಸ್ವತ್ವದ ಸತ್ವ ಸವಿಯುವುದೇ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಸೌಂದರ್ಯ

ಮನದೊಳೊಂದೆ ಮಾತಿನೊಳಗೊಂದೆ, ನಡೆವಳಿಯಳೊಂದೆ ಎಂದೆಂಬುದೇ ಭವದರಣ್ಯದಲಿ ತೆರೆದ ರಾಜಪಥ, ಶಿವದ ಗೆಲವಿನೊಳ್ ಶ್ರದ್ಧೆಯೇ ತಮಕೆ ದೀಪ, ಸತ್ಪುರುಷರ ಅಮಲಚಾರಿತ್ರ‍್ಯ ಮನನಪಾಥೇಯಕ; ಮೊಗವನೆತ್ತಿ ನಡೆ, ಭಯವನೊತ್ತಿ ನಡೆ, ಸಫಲತಾತೀರ್ಥಯಾತ್ರಿಕ' ಎಂಬ ಉದಾತ್ತ ಆದರ್ಶ ನುಡಿಗಳಿಂದ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಾಕಾಶವನ್ನು ಉಜ್ವಲಗೊಳಿಸಿದ ಮೇರುತಾರೆ ಸೇಡಿಯಾಪು ಕೃಷ್ಣ ಭಟ್ಟರು ಸದಾ ಸ್ಮರಣೀಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಚಾರಕ.ಭಾಷೆಯನ್ನು ಹೇಗೆಂದರೆ ಹಾಗೆ ಬಳಸಲು ಅದೇನು ವಸ್ತುವೇ. ತನ್ನದೇ ಆದ ಸೌಂದರ್ಯ, ಲಾಲಿತ್ಯ ಹೊಂದಿರುವ ಭಾರತಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಕರಣದ ತಳಹದಿಯಿಲ್ಲದೆ ಬಳಸುವುದು ಸಾಹಿತ್ಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಮಹಾಪರಾಧ. ಬೆಲ್ಲವೇ ಬೆರೆಸದ ಸೀಕರಣೆಯನ್ನು ಆಹಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ' ಎಂದು ಹೇಳಲು ಹೇಗೆ ಮನ ಬರದೋ ಹಾಗೆಯೇ ವಿಭಕ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯಯಗಳಿರದ ಭಾಷೆಯ ಸೊಗಸೂ ಅರಿವಿಗೆ ಬರದು' ಎಂಬ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಂದ ಸಾರಸ್ವತ ಲೋಕವನ್ನು ಶ್ರೀಮಂತಗೊಳಿಸಿದ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ನವನಿಧಿ ಸೇಡಿಯಾಪು, ಭಾರತೀಯ ವಿದ್ವತ್ ಪರಂಪರೆಯ ಮಹಾಪ್ರತಿಭೆ. ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡದ ಸೇಡಿಯಾಪುವಿನ ಪಂಜಿಗುಡ್ಡೆ ರಾಮಭಟ್ಟ-ಮೂಕಾಂಬಿಕಾ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಜನಿಸಿದ ಕೃಷ್ಣಭಟ್ಟರು ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಿ. ಶಾಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಕರೆಗೆ ಓಗೊಟ್ಟ ಭಟ್ಟರು ಸ್ವದೇಶೀ ಆಂದೋಲನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿದರೂ, ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಬಹುಕಾಲ ಭಾಗಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಖಾದಿ ವಸ್ತç ಹಾಗೂ ದೇಸೀ ವಸ್ತುಗಳ ಪ್ರಚಾರ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ನಿರತರಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡರು. ಅದಾಗಲೇ ಭಾರತೀಯ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರ ಜ್ಞಾನ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದ ಅವರು ಗ್ರಾಮೀಣ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದರ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಆಯುರ್ವೇದ ವೈದ್ಯಪದ್ಧತಿ ಹಾಗೂ ನಾಟಿವೈದ್ಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನೂ ಕರಗತಗೊಳಿಸಿದರು. ಆಂಗ್ಲ ಚಿಕಿತ್ಸಾ ಪದ್ಧತಿ ಅಷ್ಟೇನೂ ಚಿರಪರಿಚಿತವಲ್ಲದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಟ್ಟರ ಹಳ್ಳಿಮದ್ದು ಅನೇಕರ ಬದುಕಿಗೆ ಬೆಳಕಾದದ್ದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಹಲವರ ಬಾಳಿಗೆ ಆಸರೆಯೂ ಆಯಿತು. ಬಳಿಕ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ತೆರಳಿ ವಿದ್ವಜ್ಜನರ ಪ್ರೇರಣೆಯಿಂದವಿದ್ವಾನ್' ಪದವಿಯನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿ ಅಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ವೃತ್ತಿಜೀವನ ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಪ್ರಬುದ್ಧ ಹಾಗೂ ಅಧ್ಯಯನಾತ್ಮಕ ಬರಹಗಳಿಂದ ಹಿರಿಯ ಸಾಹಿತಿಗಳ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ಪಾತ್ರರಾದ ಸೇಡಿಯಾಪು, ಆಲೂರು ವೆಂಕಟರಾಯರ ಜಯಕರ್ನಾಟಕ ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಬರೆದ ಲೇಖನಗಳು ಪ್ರಶಂಸೆಗೊಳಗಾಗಿ ಅವರ ಏಳು ದಶಕಗಳ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ದಾರಿತೋರಿತು. ಅಧ್ಯಯನಶೀಲ ಬರವಣಿಗೆ, ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ವಿಚಾರಧಾರೆ, ಮೌಲಿಕ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಅಕ್ಷರಮಾಲೆ ಬಹುಶ್ರುತ ಪಂಡಿತೋತ್ತಮರ ಮನ್ನಣೆಗೆ ಪಾತ್ರವಾಯಿತು.
ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಪಂಚಮಿ ವಿಭಕ್ತಿಯ ಪ್ರಯೋಗದ ಅಗತ್ಯತೆಯನ್ನು ಸೋದಾಹರಣ ವಿವರಿಸಿದ ಅವರ ಛಂದಸ್ಸಿನ ಜ್ಞಾನ ಅಪರಿಮಿತ. ವಿಭಕ್ತಿ ವಿಷಯದ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದು ಲೇಖನಸರಣಿಯ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನದ ಹರಿವಿಗೆ ಅವಕಾಶವಿತ್ತ ಸೇಡಿಯಾಪು, ಪಾಣಿನಿಯ ಅಷ್ಟಾಧ್ಯಾಯಿಯನ್ನು ಓದಿ, ಅರ್ಥೈಸಿ ಕನ್ನಡದ ದಿಗ್ಗಜನೆಂಬ ಹೆಚ್ಚುಗಾರಿಕೆಗೆ ಪಾತ್ರರಾದರು. ಅವರ ಛಂದೋಗತಿ ಕೃತಿ ಭಾಷಾವಿಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮಹತ್ವದ ಗ್ರಂಥ. ಭಾಷೆಯ ಬಳಕೆ, ಅದಕ್ಕೊಪ್ಪುವ ವ್ಯಾಕರಣ, ಕಾವ್ಯಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗುವ ಅಲಂಕಾರ, ಛಂದಸ್ಸು ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶೋಧಿಸಿ ರಚಿಸಿದ ಛಂದೋಗತಿ' ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮುತ್ತುಗಳಲ್ಲೊಂದು. ಅಶ್ವಮೇಧ, ಕೃಷ್ಣಕುಮಾರಿ, ಚಿನ್ನದ ಚೇಳು, ನಾಗಬೆತ್ತ ಇತ್ಯಾದಿ ಕಥೆಗಳು ಕಳೆದ ಶತಮಾನದ ಗ್ರಾಮ್ಯಸೌಂದರ್ಯದ ಮತ್ತು ಬದುಕಿನ ರೀತಿನೀತಿಗಳ ಅನಾವರಣಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ. ಪಳಮೆಗಳು, ಚಂದ್ರಖಂಡ, ವಿಚಾರ ಪ್ರಪಂಚ, ಕೆಲವು ದೇಶನಾಮೆಗಳು, ಪುಣ್ಯಲಹರಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಕಥಾ ಸಂಕಲನ, ಖಂಡಕಾವ್ಯ ಹಾಗೂ ರೂಪಕಗಳ ಭಾಷಾಲಾಲಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾಧುರ್ಯ ಇಂದಿಗೂ ಅಕ್ಷರಲೋಕದ ಅನಂತಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ. ಕನ್ನಡ, ಸಂಸ್ಕೃತ, ತುಳು, ಮಲೆಯಾಳಂ, ಹಿಂದಿ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಮನತುಂಬಿ ಆಸ್ವಾದಿಸಿದ ಕೃಷ್ಣಭಟ್ಟರ ತಥ್ಯದರ್ಶನ ಕೃತಿ ಭಾರತೀಯ ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಹೊತ್ತಗೆಯೆಂದರೆ ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿಯಲ್ಲ.ಸಂಘಜೀವಿಯಾದ ಮಾನವನನ್ನು ಮಾನವೀಯ ಮೌಲ್ಯದೆಡೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ, ತನ್ನಂತೆಯೇ ಇರುವ ಇನ್ನೋರ್ವನನ್ನು ಆದರಿಸುವ ಸಂವೇದನೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಶಕ್ತಿಯಿರುವುದು ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ. ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲೂ ಪ್ರತಿದಿನ ನಡೆಯುವ ಅನೇಕ ಘಟನೆಗಳೇ ಬರಹಗಾರನಿಗೆ ವಸ್ತು. ಪ್ರೀತಿ, ನಂಬಿಕೆ, ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಓದುಗನಲ್ಲಿ ತುಂಬಲು ಯಾವ ಸಾಹಿತಿಯ ಲೇಖನಿಗೆ ಶಕ್ತವಾಗುವುದೋ ಆತನಿಗೆ ಬೇರಾವುದೇ ಸನ್ಮಾನ ಪುರಸ್ಕಾರಗಳು ಬೇಕಿಲ್ಲ' ಎಂಬ ನುಡಿಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಬೋಧಿಸಿ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದ ಕನ್ನಡಮ್ಮನ ಅನನ್ಯ ಭಕ್ತ ವ್ಯಾಸರಾಯ ಬಲ್ಲಾಳರು, ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ಬದುಕು ಹಾಗೂ ಲವಲವಿಕೆಯ ನಿಜಬದುಕಿಗೆ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿರುವ ಅಕ್ಷರಲಕ್ಷ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಲೇಖಕ. ಉಡುಪಿಯ ರಾಮದಾಸ ಬಲ್ಲಾಳ್-ಕಲ್ಯಾಣಿಯಮ್ಮ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಜನಿಸಿದ ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಮೆಟ್ರಿಕ್ ಶಿಕ್ಷಣದ ಬಳಿಕ ಉದ್ಯೋಗ ನಿಮಿತ್ತ ಮಾಯಾನಗರಿ ಮುಂಬೈಗೆ ತೆರಳಿದರು. ಗುಮಾಸ್ತರಾಗಿ ವೃತ್ತಿಜೀವನ ಆರಂಭಿಸಿದ ಅವರದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮನಸ್ಸು. ಮುಂಬೈ ಜನಜೀವನ, ಅನೇಕ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಬರುವ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳು ಹಲವು ತಿರುವುಗಳನ್ನು ಹೊಂದುವುದನ್ನು ಬಲು ಸಮೀಪದಿಂದ ಗಮನಿಸಿದ ಬಲ್ಲಾಳರು ಬರವಣಿಗೆಯತ್ತ ಆಸಕ್ತರಾದರು. ಕನ್ನಡ ಸಂಘಗಳಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಿ ಸಂಸ್ಕೃತ, ಮರಾಠಿ, ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನೂ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಅಭ್ಯಸಿಸಿದ ಅವರು ನುಡಿ' ಎಂಬ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನೂ ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಭಾಷೆಯ ಲಾಲಿತ್ಯವನ್ನು ಓದುಗನಿಗೆ ತಲುಪಿಸಲು ಆರಂಭವಾದ ನುಡಿ ಅನ್ಯಾನ್ಯ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ನಾಲ್ಕೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು. ಔದ್ಯೋಗಿಕ ಜೀವನದ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಸಮರ್ಪಿಸಿದ ಬಲ್ಲಾಳರು ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕಾರಗಳಲ್ಲೂ ಗರಿಮೆ ಸಂಪಾದಿಸಿದ ಅತ್ಯಪರೂಪದ ಸಾಹಿತಿ. ವಿಮರ್ಶೆ, ನಾಟಕ, ಶಿಶುಸಾಹಿತ್ಯ, ಪ್ರವಾಸ, ರಾಜಕೀಯ, ಕಥೆ, ಕಾದಂಬರಿ ಇತ್ಯಾದಿ ರಂಗದಲ್ಲಿ ಛಾಪು ಮೂಡಿಸಿ ವಯೋಭೇದವಿಲ್ಲದೆ ಸರ್ವಾದರಕ್ಕೆ ಭಾಜನರಾದರು. ಓದುಗನನ್ನು ವೈಚಾರಿಕವಾಗಿ ಆವರಿಸುವ ಬಲ್ಲಾಳರು ತಮ್ಮ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೌಟುಂಬಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳ ಸಂವರ್ಧನೆಯನ್ನೇ ನಿರೂಪಿಸಿರುವುದು ಅವರ ಅಂತರಂಗದ ಭಾವಲಹರಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ.ಅಂತರಂಗ ಬಹಿರಂಗಕ್ಕೆ ಸಾಮ್ಯತೆ ಇಲ್ಲದಿರುವ ಸ್ಥಿತಿಯೇ ಅಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ. ನಿರ್ಭಾವುಕ ವ್ಯಕ್ತಿ ಯಾವ ರಸವನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸಲಾರ. ವೈಯಕ್ತಿಕ ಬದುಕಿನ ಏರುಪೇರನ್ನು ಆನಂದಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಓದಿಗಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದ ಮದ್ದಿಲ್ಲ' ಎಂಬ ಅವರ ಮಾತೇ ಶಕ್ತಿದಾಯಕ. ಸಂಪಿಗೆ, ಮಂಜರಿ, ಗಿಳಿಯು ಪಂಜರದೊಳಿಲ್ಲ, ಮುಂಬಯಿ ಡೈರಿ, ಬಂಡಾಯ, ಹೇಮಂತಗಾನ, ಅನುರಕ್ತೆ, ವಾತ್ಸಲ್ಯಪಥ, ಉತ್ತರಾಯಣ ಮೊದಲಾದ ಹೊತ್ತಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುವ ಸ್ತ್ರೀ ಸಂವೇದನೆ, ತಳಮಳ, ಭಾವತರಂಗಗಳು ಅತಿ ಆಪ್ಯಾಯಮಾನ. ಮನದೊಳಗೆ ಮನೆಮಾಡುವ ಅನೇಕ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಬೇಕೆಂದಾಗ ವ್ಯಾಸರಾಯರ ಕೃತಿಗಳನ್ನೋದಿದರೆ ಸಾಕೆಂಬ ವಿದ್ವನ್ಮಣಿಗಳ ಮಾತೇ ಅವರ ಬರಹಕ್ಕಿರುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಜಾಹೀರುಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ತಮ್ಮ ಕೃತಿಯು ಚಲನಚಿತ್ರವಾಗಿ ಬದಲಾದಾಗ ಅಥವಾ ಕೇಂದ್ರಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪುರಸ್ಕೃತವಾದಾಗ ಹಿಗ್ಗದೆ, ಸಾಹಿತ್ಯಲೋಕದ ಮಹೋನ್ನತ ಅರ್ಹ ಗೌರವದಿಂದ ವಂಚಿತರಾದಾಗ ಕುಗ್ಗದೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಅವರು ಕೃಷ್ಣತತ್ತ್ವ ಪ್ರತಿಪಾದಕರು. ಜಾತಿ, ಪ್ರಾಂತದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಬಡಿದಾಡಿ ಸಾಹಿತ್ಯವಲಯದಲ್ಲಿ ಅಬದ್ಧದ ರಾಡಿಯೆಬ್ಬಿಸುವ ಅನೇಕರನ್ನು ನಮ್ಮ ಸಮಾಜ ಕಂಡಿದೆ. ಆದರೆ ಯೋಗ, ಯೋಗ್ಯತೆಗಳಿದ್ದರೂ ತಮಗೆ ಲಭಿಸಬೇಕಿದ್ದ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನವೊಂದು ಆಂತರಿಕ ರಾಜಕೀಯದ ಕುಹಕಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿ ದೂರಾದಾಗ ಕೊಂಚವೂ ಬೇಸರಿಸದೆ ಅದೇ ಮುಗ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಧನಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹದವಾಗಿಯೇ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಬಲ್ಲಾಳರ ವಿಚಿಕಿತ್ಸ ದಿಟ್ಟಿ ಅನುಕರಣೀಯ. ಜೀವನದ ಸಂಧ್ಯಾಕಾಲದಲ್ಲೂ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ, ಸಂಘಟನಾತ್ಮಕ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯಸ್ತರಾಗಿ ಮುಂಬಯಿ ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕವನ್ನು ಸಾಹಿತ್ಯಸೇತುವಿನ ಮೂಲಕ ಬೆಸೆದು ಮಾದರಿಯೆನಿಸಿದರಲ್ಲದೆ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ತರುಣರಲ್ಲಿ ನವೋತ್ಸಾಹವನ್ನೂ ತುಂಬಿದರು. ತಮ್ಮ ಕುರಿತಾಗಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಹಾಡಿದ ಕವನವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿ ಅಭಿನಂದಿಸುವ ಅತ್ಯಂತ ಸರಳ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ವ್ಯಾಸರಾಯ ಬಲ್ಲಾಳರು, ಅಕ್ಷರಶಃ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಲ್ಲ ಆಳು.
ಸ್ವತ್ವದ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿತು, ಅದರ ಸತ್ವವನ್ನು ಜೀವನದ ಪ್ರತಿಹೆಜ್ಜೆಯಲ್ಲೂ ಅನುಭವಿಸಿ ಅಳವಡಿಸಿ ಕನ್ನಡಸಾಹಿತ್ಯದ ಸಿರಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಸರ್ವತ್ರ ಪಸರಿಸಿದ ಮಹಾನುಭಾವರ ಸ್ಮೃತಿದಿನ ನಮ್ಮಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಹೊಸಚಿಂತನೆಗಳು ಆವಿರ್ಭವಿಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗಲಿ.